Nauczanie Kościoła

Co łączy walentynki, mikołajki i andrzejki? Ich nazwy sugerują, że powinny być to obchody ku czci świętych. Lecz rzeczywistość sprowadza nas na ziemię – nic z tych rzeczy! Dni te tylko z nazwy są świętami chrześcijańskimi. W rzeczywistości stały się zlaicyzowane i uderzają w nas komercją, marketingiem, zabawą połączoną z wróżbami, emocjonalnością podszywającą się pod miłość itp.

Ktoś mógłby się oburzyć na takie słowa, twierdząc, że Kościół jest zacofany i zabrania dobrej zabawy. Ale czy jest w tym słuszność?

Zacznijmy od początku. Po trzech miesiącach od wyjścia z Egiptu, Izraelici dotarli do góry Synaj. Tu Bóg dał Mojżeszowi Dekalog. Drugie przykazanie ustanowione przez Boga brzmi: „Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, w błahych rzeczach” (Wj. 20, 7). Bóg wyraźnie zaznaczył, że Jego imię jest święte i że należy Mu okazywać szacunek. Istotne jest również to, że powyższe przykazanie odnosi się także do imion świętych. Nie szanując imion świętych, nie szanujemy Boga, któremu oni służyli. Mówi o tym Katechizm Kościoła Katolickiego: „Drugie przykazanie zabrania nadużywania imienia Bożego, to znaczy wszelkiego nieodpowiedniego używania imienia Boga, Jezusa Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych” (KKK 2146). Dalej możemy przeczytać, że wypowiadanie imion Boga i świętych w celach innych niż oddawanie im czci jest bluźniercze: „(...) Bluźniercze jest również nadużywanie imienia Bożego w celu zatajenia zbrodniczych praktyk, zniewalania narodów, torturowania lub wydawania na śmierć. Nadużywanie imienia Bożego w celu popełnienia zbrodni powoduje odrzucanie religii.” (KKK 2148). Dalej możemy przeczytać także, że drugie przykazanie obejmuje zakaz wymawiania Imienia Bożego w przekleństwach i w celach magicznych: „Przekleństwa posługujące się imieniem Boga bez intencji bluźnierstwa są brakiem szacunku wobec Pana. Drugie przykazanie zabrania także magicznego używania imienia Bożego” (KKK 2149).