Wczesna, na etapie płodowym, selekcja dzieci pozwala wybrać te zdrowe, zaś usunąć te wadliwe. Z drugiej strony coraz więcej małżeństw, pomimo pragnienia posiadania dzieci, nie jest w stanie ich mieć. Tu też genetyka przychodzi z pomocą. W mrokach laboratoriów inżynierowie genetyczni są w stanie wygenerować człowieka poza ustrojem matki.
Człowiek, zatem stał się panem życia. Bóg nie wydaje się, aby miał mu cokolwiek do powiedzenia. Człowiek współczesny zdaje się nie potrzebować Boga. On sam jest stworzycielem człowieka. Już dzisiaj genetycy mówią o „zamówieniach” na dzieci, gdyż niedługo będą w stanie dostarczyć klientom dziecko o zamówionych przez nich parametrach takich jak: kolor oczu, kształt nosa, iloraz inteligencji, etc. Będą w stanie poprawić tak niedoskonałe ciało człowieka – stworzyć go na nowo.
Teza, że Bóg jest jedynym Panem życia, dzisiaj wydaje się anachronizmem. Człowiek robi swoje, a Bóg wydaje się milczeć. Trochę jak dziecko, które podkrada słodycze z szuflady rodzica, a widząc, że ten nie reaguje staje się coraz bardziej śmiałe.
Przypomina mi to zdarzenie sprzed 2000 lat. W kościele pierwszych chrześcijan powstało zamieszanie. Otóż wbrew powszechnemu oczekiwaniu rychłego ponownego przyjścia Jezusa, paruzja się opóźniała. Niektórzy zaczęli kpić z chrześcijan, że wierzą w mrzonki „Gdzie jest obietnica Jego przyjścia? Odkąd bowiem ojcowie zasnęli, wszystko jednakowo trwa od początku świata” (1 P 3, 4). Wówczas św. Piotr pouczył wszystkich: paruzja się nie opóźnia. Nastąpi na pewno. Jednak Bóg jest cierpliwy, gdyż nie chce zguby grzesznika, lecz jego nawrócenia. Trzeba więc skorzystać z tego czasu i doprowadzić swoje życie do porządku z Bogiem. „Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy - bo niektórzy są przekonani, że Pan zwleka - ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia” (1 P 3, 9). Dalej św. Piotr kontynuuje „Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną znalezione” (1 P 3, 10).
