Potwierdzają to inne modlitwy zaczerpnięte z liturgii tego okresu. Np. w prefacjach do Modlitwy eucharystycznej we Mszy św. czytamy: “Ty przyjmujesz nasze wyrzeczenia jako ofiarę ku Twojej chwale, bo one poskramiają naszą pychę i otwierają serca na potrzeby biednych”; czy też: “Ty przez post cielesny uśmierzasz wady, podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Z kolei w hymnie Godziny czytań (piątek po I Niedzieli Wlk. Postu) z Liturgii Godzin, czyli z dawnego brewiarza kapłańskiego, odnajdujemy słowa: “Boże, niechaj wyrzeczenia / Wzmocnią ducha oraz ciało, / Byśmy mogli pragnąć szczerze / Przyjścia dnia wieczystej Paschy”. Natomiast w modlitwie końcowej Godziny czytań z piątku po I Niedzieli Wlk. Postu prosimy Boga, “aby wspólnie podjęte umartwienia cielesne przyniosły wszystkim odnowienie ducha”.

Potrzebna jest zatem dwutorowość naszych działań: wstrzemięźliwość od pokarmu i nawrócenie wewnętrzne. Tylko takie holistyczne, czyli całościowe podejście przyniesie pełne owoce naszej wielkopostnej pokuty. Trawestując zatem słowa Jezusa: to należy czynić i tamtego nie opuszczać (por. Mt 23,23).

Ks. Dr Wojciech Michniewicz