Pamiętamy zapewne słowa z księgi Rodzaju, w których Bóg mówi do szatana: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Przypominają nam one o trwającej ciągle walce między nami a złymi siłami. O tej walce mówił też św. Ludwik: „Moc Maryi nad wszystkimi diabłami rozbłyśnie szczególnie w dniach późniejszych, gdy szatan założy sidła na Jej piętę, to jest Jej pokornych niewolników i Jej biedne dzieci, które Ona zwoła, aby wytoczyć mu wojnę. Będą oni mali i biedni w oczach świata oraz poniżeni przed wszystkimi… ale w zamian za to będą bogaci w łaskę u Boga, którą Maryja obdarzy ich w obfitości”. Tak więc widać, że i tu Maryja przychodzi nam z pomocą –  różaniec bowiem ma moc egzorcyzmu, o czym zapewnił nas Jan Paweł II, pokazując swój różaniec: „przecież to jest egzorcyzm przeciwko wszystkim złym duchom, dostępny także dla świeckich!”

Różaniec jest modlitwą uwielbienia, prośby, egzorcyzmu i modlitwą kontemplacyjną. A czy jest modlitwą charyzmatyczną? Zdecydowanie tak, ponieważ „tam gdzie jest Maryja, zstępuje Duch Święty”. A widzimy to już wówczas, gdy Maryja wchodzi do domu Elżbiety: „Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę”. Maryja jest pierwszą charyzmatyczką. Zauważmy: kiedy przychodzi Duch Święty obiecany przez Jezusa? Wtedy, gdy Maryja wraz z Apostołami modli się w wieczerniku. Na wszystkich wówczas zstępuje Duch Święty (por. Dz 1, 14; 2, 1-4). Duch Święty jest zatem także obecny w różańcu, jako modlitwie do tej, która nazywana jest Przybytkiem Ducha Świętego. I to dzięki Duchowi Świętemu wchodzimy podczas odmawiania różańca w głęboką medytację, a czasem nawet w stan mistyczny. Duch Święty bowiem często zstępuje na osoby, które modlą się na różańcu. Modlitwa różańcowa jest zatem swego rodzaju prośbą do Maryi, by otwierała nas ona na działanie Ducha Świętego.

W ten sposób przemianie ulega nasze serce i zaczynamy kochać różaniec, bo poznajemy w nim Jezusa i Maryję, wgłębiamy się w ich życie i zaczynamy je rozumieć, a w końcu je kochać. Różaniec jest to, zatem modlitwa serca, która wzywa nas do tego, by nieustannie się modlić.