Ta ostatnia godność jest ukazana głównie w trzech wydarzeniach z życia Jezusa: w Jego chrzcie nad Jordanem, podczas przemienienia na górze oraz w trakcie męczeńskiej śmierci. W czasie chrztu głos z niebios stwierdza wyraźnie: “Ty jesteś moim Synem, tym umiłowanym. W Tobie znalazłem upodobanie” (1,11). W trakcie przemienienia odzywa się z kolei głos z obłoku: “to jest mój Syn, ten umiłowany. Jego słuchajcie!” (9,7). I wreszcie podczas śmierci na krzyżu wspomniany wcześniej setnik, Rzymianin, wypowiada kluczowe słowa: “prawdziwie ten człowiek był Synem Boga” (15,39). W ten to sposób sekret mesjański jest stopniowo ujawniany przez jedyną Osobę do tego uprawomocnioną, przez Boga Ojca, co znajduje też swoją odpowiedź w ustach człowieka, który uwierzył, choć nie był Żydem.

Kończąc te rozważania na temat niektórych teologicznych aspektów Ewangelii Markowej trzeba jeszcze krótko wspomnieć o tzw. symbolice Galilei. Występuje ona przede wszystkim u Marka. Galilea pojawia się na początku Ewangelii jako miejsce przepowiadania Dobrej Nowiny przez Jezusa. Jest także miejscem Jego spotkania ze swoimi uczniami po zmartwychwstaniu (16,7). Staje się zatem symboliczną ojczyzną Ewangelii. Jest tam, gdzie nauczał historyczny Jezus i gdzie nauczają jego uczniowie: w każdym czasie i miejscu: “idźcie na cały świat i ogłoście Ewangelię całemu stworzeniu. [...] Oni zaś wyszli i przepowiadali wszędzie” (Mk 16,15.20).

Ks. Dr Wojciech Michniewicz