Nasze początki sięgają roku 1985. Wtedy to grupa młodych ludzi, którzy dopiero, co zakończyli szkołę średnią, bądź rozpoczęli studia zaczęła się spotykać na wspólnym rozważaniu Słowa Bożego i dzieleniu życiem. Wszyscy chcieli mieć głębszą więź ze sobą i Kościołem. Niektórzy z nich byli w formacji Ruchu Światło-Życie, inni mieli kontakt z grupami Odnowy w Duchu Świętym.

Owocem tych spotkań była w roku 1986 oaza I stopnia w Świnicach Warckich k/Konina z ówczesnym opiekunem grupy ks. Ryszardem Pasturkiem. Uczestniczyło w niej około 25 osób. Po powrocie rozpoczęły się regularne spotkania na modlitwie i formacyjne przy Duszpasterstwie Akademickim w parafii św. Rocha w Białymstoku.

W następne wakacje zorganizowaliśmy pierwszą oazę studencką na terenie naszej diecezji w Kamiennej Starej. Pod skrzydłami ks. Andrzeja Gniedziejko przeżyliśmy rekolekcje w grupie około 30 osób. Od stycznia 1988 r. opiekę nad grupą przejął ks. Andrzej Tałałaj i z nim pojechaliśmy na rekolekcje do Korycina. Na przełomie 1988/89 roku do Duszpasterstwa Akademickiego został oddelegowany ks. Henryk Ciereszko i on stał się naszym opiekunem.

Był to czas kształtowania się modelu naszej Wspólnoty, włącznie z utrwaleniem się modelu przywództwa osoby świeckiej, działającej w odpowiedzialności przed aktualnym kapłanem opiekunem Wspólnoty, desygnowanym przez ks. Proboszcza parafii św. Rocha, i oczywiście przed Biskupem miejsca. Co do duchowości ukształtowała się zasada, że pracujemy w oparciu o materiały formacyjne Ruchu Światło-Życie, przyjmując pewne elementy ruchu Odnowy Charyzmatycznej. W nowym roku akademickim 1989/90 opiekę nad grupą przejął ks. Tadeusz Żdanuk.

W 1990 r. rozpoznaliśmy imię naszej grupy – „Ezechiasz”. Od tego czasu rozpoczął się dynamiczny wzrost liczbowy naszej Wspólnoty. W roku 1991 na rekolekcje wyjechało ponad 70 osób, w 1992 – już ponad 100 osób, w 1993 – około 120 osób, w 1994 – około 200 osób. W drugiej połowie lat 90. zaznaczyła się wyraźna tendencja spadkowa. W roku 1998 na rekolekcjach prowadzonych przez Wspólnotę uczestniczyło około 130 osób, zaś w 1999 – około 100 osób. Potem było już tylko gorzej aż do roku 2004 gdy, po rozpoczęciu prowadzenia kursów Alfa, ta tendencja się odwróciła.

W roku 1994 Wspólnota założyła Katolickie Stowarzyszenie „Ezechiasz” na prawie cywilnym, a następnie Katolicką Szkołę Podstawową im. Ks. F. Blachnickiego.

W 1997 roku na potrzeby Szkoły, jak i wspólnotowe Katolickie Stowarzyszenie „Ezechiasz” nabyło budynek przy ul. Sitarskiej 25, zaś w roku 2008 - działkę przy ul. Herberta także w Białymstoku.

W 1997 r. po objęciu probostwa w Supraślu Wspólnotę opuścił ks. Tadeusz Żdanuk, zaś opiekę przejął ks. Jarosław Ciuchna. Jesienią 1998 r. po formalnej rezygnacji ks. Jarosława Ciuchny, ks. Kan. Wacław Lewkowicz – proboszcz parafii św. Rocha w Białymstoku zaproponował, aby opiekunem Wspólnoty był kapłan, który zna życie Wspólnoty i jest zaangażowany w posługę dla niej, z dopuszczeniem, że może być to kapłan spoza parafii. Wiosną 1999 r. ks. Arcybiskup Stanisław Szymecki desygnował ks. Jerzego Sokołowskiego na Asystenta Kościelnego Wspólnoty i Stowarzyszenia. Ks. Jerzy sprawował tę funkcję do sierpnia 2010 r. Od września 2010 r. Ks. Arcybiskup Edward Ozorowski mianował ks. Tadeusza Żdanuka na opiekuna i Asystenta Kościelnego Wspólnoty i Stowarzyszenia, i tę funkcję wykonuje on do dnia dzisiejszego.

W jubileuszowym roku 2000 za radą ks. Arcybiskupa Stanisława Szymeckiego spisaliśmy statut Prywatnego Stowarzyszenia Wiernych o tym samym imieniu. Jego Ekscelencja ks. Arcybiskup Stanisław Szymecki zatwierdził statut Stowarzyszenia i tym samym staliśmy się także osobą prawną w Kościele Katolickim.

W roku 2005 Stowarzyszenie złożyło wniosek do Sądu rejestrowego o przyznanie mu statusu organizacji pożytku publicznego. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i tym samym Stowarzyszenie zyskało przymiot organizacji pożytku publicznego.

Stowarzyszenie jest członkiem Rady Ruchów Katolickich Archidiecezji Białostockiej od chwili jej powstania.

Obok członków Stowarzyszenia gromadzi ono jeszcze liczniejsze grono wolontariuszy. Bez nich wiele form działalności Stowarzyszenia nie byłoby możliwe. Osoby, które angażują się na stałe i bliska im jest duchowość Stowarzyszenia wchodzą do małych grup i odbywają formację. To szerokie gremium członków Stowarzyszenia, wolontariuszy i sympatyków nazywamy Wspólnotą „Ezechiasz”.

Katolickie Stowarzyszenie Ezechiasz