Były łzy, modlitwy i śpiew, gdy krzyż – uznany przez ISIS za nielegalny – wrócił do chrześcijańskich miejscowości na irackiej równinie Niniwy. Wciąż docierają wiadomości o odebranych ISIS wsiach oraz ujawniane są zniszczenia, jakich terroryści tam dokonali.

Gdy tylko stało się to w miarę bezpieczne, do swoich osad wrócili zawiezieni pod eskortą duchowni. W chrześcijańskich miejscowościach, takich jak Karamles i Karakosz – położonych pół godziny jazdy na wschód od Mosulu – byli to pierwsi cywile, którzy wrócili do osad uwolnionych spod okupacji ISIS.

Ojciec Thabet, który wraz ze swoimi wiernymi mieszka w Irbil na terenie ośrodka dla przesiedleńców wewnętrznych, wracając do swojej rodzinnej miejscowości Karamles, zabrał ze sobą krzyż mniej więcej rozmiarów człowieka. „Jestem ogromnie szczęśliwy, że mogę to zrobić. Uśmiecham się od ucha do ucha, i jednocześnie wylewam łzy radości. To podróż, o którą modliłem się przez... dwa lata” – powiedział. Ten chrześcijański lider wspiął się na pobliskie wzgórze Barbary i w miejscu wznoszącym się nad Karamles mocno wbił w ziemię ozdobiony kwiatami krzyż.

ISIS opanowała równinę Niniwy – w tym Mosul, drugie co do wielkości miasto w Iraku, oraz wiele okolicznych, chrześcijańskich miejscowości – w 2014 roku. Dziesiątki tysięcy chrześcijańskich rodzin musiało ratować się ucieczką. Walka o Mosul nadal trwa, jednak spore, chrześcijańskie osady, które otaczają miasto, takie jak Karamles i Karakosz, są już na szczęście wolne. Oczekuje się, że dopiero za jakiś czas rodziny zaczną wracać do swoich wsi w pobliżu Mosulu. Większość z nich będzie czekać na oswobodzenie samego Mosulu i całkowite wyrzucenie ISIS z tamtego obszaru.

Chwalmy Boga za tę sposobność, dzięki której naśladowcy Chrystusa będą mogli wrócić do domu. Nadal módlmy się o ochronę irackich cywilów, gdy ISIS staje się bardziej zdesperowana. Prośmy, by Mosul i wszystkie okoliczne miejscowości wkrótce zostały uwolnione i stały się bezpieczne, aby znacznie więcej ludzi miało możliwość powrotu do domu i odbudowania swoich społeczności. Niech imię Jezusa będzie głoszone w całym Iraku, aby Jego Kościół nie tylko podniósł się z następstw ciężkich prześladowań, ale też rozkwitł, wzmocnił się i stał się w Nim mocno zjednoczony.

źródło: gpch.pl