Autor: admin
Winniśmy zatem prosić Pana, by pomógł nam trwać w tej “chwili” codzienności w oczekiwaniu na moment Jego przyjścia. By pomógł wytrwać przy banalnych i nużących czynnościach życiowych, niczym Pawłowe szycie namiotów jako sposób na własne utrzymanie (Dz 18,3). By karmił nas przy swoim stole Eucharystii. By pomógł wytrwać w obecnej “chwili”, aby doczekać przyszłej “chwili”. Życie na ziemi to chwila, to nasze “pięć minut”, czas jest bowiem krótki (1Kor 7,29). Oby Pan dał nam dobrze tę chwilę wykorzystać.
Ks. Dr Wojciech Michniewicz